Ölü olmadığımı ispatlamak için her şeyi yapardım
Gülerdim, dans ederdim.
Saatlerce konuşurdum seninle
Atlardım buz gibi suya
Ve kurulardım kendimi Güneşin ışıklarıyla
.
Sırf nefes aldığımı göstermek için sana
Yerdim ve içerdim,
Ağlardım bazen
Ruhum var ya benim.
Sırf sen canlı bil diye beni
Gözlerimin içi bile gülerdi bazı bazı
Ve sırf sen anlama diye
Kokuştuğumu içten içe
Yıkanırdım her gün
Ve tarardım saçlarımı
En güzel kokularla
Fakat engelleyemem
o karanlığın ruhumun üzerinde kanatlarını açmış
İri siyah bir kuş gibi süzülmesini.
Ve engelleyemem ışığımın kodesin bir kenarında
İyice büzüşüp kendini küçültmesini
Bu kara madde kimleri kimleri yemedi ki?
Tutkuyla oğrulmuş ve ölümle son bulan
bu yalancı hayat
Kimlerin ışığını söndürmedi ki?
Kalk ayağa ruhum
Çık şuradan
Kalın gördüğün bu duvarlar dahi yalan!
Tek gerçek sensin ve seninle birlikte olan
Ve sırf sen düşme diye
Görünmez gümüşi iple seni tutan
Kudretini sonsuzluktan alan
O tarifsiz güçTür ki karanlığın içinde dahi parlayan
kalk ayağa ruhum
O kodesteki fareler
kemirmeden alevini
Kalk ayağa ve silkelen!
0 yorum: