Yalancı Kasırga

Uğuldadı sabırsız rüzgarın sesi

Kulağımda değil fakat yüreğimin içinde.

Sığmaz oldum kendime;

"Hadi hazırlan" dedim rüya görene.

"Gidiyoruz."

Geçirmedim üstüme bir şey

Buz gibi bir soğuk hava fakat sıcak ellerim.

Koştum kapıya.

Açtım olanca hızımla,

Bir adım attım

Sisli gri bulutlara.

"Uyandık mı şimdi?" diye sordu

Uykulu gözlerinin içinde rengarenk yansımalarla

"Bilmem ki" dedim.

"Fakat birkaç saniye öncesinde

Emin gibiydim her şeyden

Bu kadar uğultu boşa olamaz

Dedim hep içimden.

Ama şimdi  çıplak ayaklarım

Var yok bulutlarının arasında.

Belki de

Sis yuttu bizi

Gri karnında minicik bir bezelye"

"Anlamadım

Hala uyuyorum demek ki

Haber et bana

Tanrı el salladığında"

Geri düştü başı yere

Sarstım fakat olmadı

İniyorum şimdi ben de

Bulut sandığım bir göz aldatmacası

Değil de ne?

Ya da gözümün kendisi

Kıvrılan hadsiz yalanların habercisi.

Fakat Güneş yalan söyleyemez bize

Ki kendisi hakikatin temel direği.

O vakit ben biraz daha kıvrılayım kendi içime

Her şey bir olana değin zamanın tanrısının elinde.