Bir kelime kalsın benden geriye
Bir akis belli belirsiz.
Bir cümle dahi istemem ben
Uzun uzun anlatmaya ne hacet!
Yankı gibi boş duvardan geri çarpan
Bir fısıltı kalsın isterim
Hiçliğin sessizliğinde
Duyulan yarım yamalak
Ve bölen dipsiz
Sus pus karanlığı.
Asam yok benim
Ve de kırık kılıcım.
Ruhum küsmüş
Ve de solmuş gözlerim.
Öyleyken bile,
Henüz sönmeyen
Ve sönmeyecek kutlu alevden
Bir kıvılcım kalsın geriye.
Henüz göçmeden ben,
Tutuştursun bedenleri
Ve de çıkarsın gerçeği.
Ben ki yokum aslında.
Yokluğum kalsın geriye
Varım ben diyenlere
Kötü bir şaka.
Üst üste binen zamanların
Aciz bir kuluyum ben
Ve kaybolmuş olsam da
Yalancı sonsuzluğun evinde
Bir ümit kalsın geriye
Ölümlünün kurtuluşuna dair.
0 yorum: