Aptal

Zihnimin içinde,
Daha önce hiç tanımadığım biri,
Elinde asa ve de kafasındaki taçla,
Emreder gibi bana.
Duyuyor gibi olsam da
Karanlığın en derininden gelen
Puslu sesini
Anlayamam manasını.
Ben mi yoksulum
Ve de yoksunum servetinden?
Sen mi ayrık tuttun beni Kendinden?
Her yakarışımda
Dizlerimin üzerinde
Ve de her kara günümde
Yalvarırken sana
Sen mi ayırdın beni
Yoksa ben kendime mi tuzağım
Uzağından kutlu sana?
Etme eyleme!
Her adımım bir geri dönüş,
Her hareketim senden kaçış,
Ve bana geri dönüş.
Eli kolu kırılasıca amansız bir döngü!
Etme eyleme!
Bir yol göster!
Bir el ver!
Karanlığın sır dolu rahminden
Doğacak küçücük bir aleve razıyım ben.
Velev ki o alev yaksın beni.
Ben doğmadan ölüydüm.
Yaşarken de ölüyüm
Ve öleceğim tekrar tekrar
Ölü doğup
Canlı öleceğim.
Ey hüznün çaresi!
Ey yaşayan!

Canlılığın cevheri!
Bir el ver!
Bir el ver!