Deniz

Ben bir kaptanın kızıyım, bir deniz sevdalısının.
Denize olan sevgim bundan değil
Ne de mavi renginden
Dalgalarının sesinden hiç değil
Kıyıya vuran köpüklerden de
Balıkları izlemeyi sevsem de,
Balık da değil, yosun da.
Yazın sıcağında içinde serinlik bulsam da tuzlu suyunun
Ya da dümdüz mavi çarşafın üzerinde huzur bulsam da,
Aradığım bunlar değil.
Yaşamın bitmek tükenmek,
Yorulmak nedir bilmez döngüsünü görüyorum,
Sonsuzluğu bir ucundan yakalamış gibi,
Artık insan değilmişim gibi,
Özlemim; kum tanesine dönüşmeye.
Aç mavi kollarını.
Mavi gezegenin mavi suyu
Ben bir su damlası mıydım bilmem
Tüm bunlardan önce
Ya da toprak parçası
Her neysem artık ve şimdi neye dönüşmüşsem
Benden geriye kalacak olan da
Bir avuç toprak, bir avuç su.

Esindaş